Voor mensen die mijn werk volgden is het vast opgevallen dat er jaren lang niks meer van mij te zien of te horen was.  In die stille tijd heb ik honderden lijntekeningen gemaakt, en sporadisch een schilderij. Maar ruimte om er verder iets mee te doen ontbrak. Kunstenaar-zijn vind ik een kwetsbaar beroep, waarbij de juiste omstandigheden om dit goed neer te zetten voor mij niet altijd vanzelfsprekend voor handen zijn.  En dan moet je soms andere keuzes maken. Met mijn deelname aan Unseen - Unheard breekt er nu een andere tijd aan, waarin ik weer op het schilderkunstige podium klim,  naar ik hoop tot wederzijds genoegen.